Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

ΜΑΓΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΟΦΛΟΥΔΑ

Ήταν μια φορά και ένα καιρό μια παρέα από 4 φίλους. Τον Γιώργο, τον Γιάννη, τον Νίκο και τον Κώστα. Σιγά σιγά πέρναγαν τα χρόνια και ο καθένας με τη σειρά του "έφευγε" για τον άλλο κόσμο. Tελευταίος πέθανε ο Κώστας οπότε πάει στον Παράδεισο όπου τον υποδέχεται ο Άγιος Πέτρος. Τον ξεναγεί για λίγο:
- "Από εδώ είναι οι καταρράκτες, από εδώ τα δέντρα με τα φρούτα που δεν τελειώνουν ποτέ, από εδώ οι καλλονές που δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολες ..., αλλά πρόσεχε", του τονίζει ο άγιος Πέτρος, καθώς πρέπει να προσέχεις να μην πατήσεις την μαγική μπανανόφλουδα!".

Ο Κώστας υπόσχεται ότι θα προσέχει και ξεκινά μόνος να κάνει μια βόλτα. Ξαφνικά βλέπει τον φίλο του τον Γιώργο να κάνει έρωτα με μια πανάσχημη πατσόγρια, οπότε τον πλησιάζει και τον ρωτά:
- "Τι έγινε ρε μαλάκα; Τόσες γκομενάρες είναι εδώ και εσύ με αυτήν βρήκες;"
- "Άσε ρε Κώστα, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα και αυτή είναι η τιμωρία μου"
- "Θα πρέπει να προσέχω να μην την πατήσω", σκέφτεται ο Κώστας.

Μετά από λίγο βλέπει και τον Γιάννη να το κάνει με μια που ήταν χειρότερη από την άλλη, με ξύλινα πόδια και τέτοια.
Τον πλησιάζει και τον ρωτάει τι γίνεται.
- "Άσε μαλάκα, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα...", του απαντάει ο Γιάννης.
Συνεχίζει την βόλτα του σκεπτικός ο Κώστας ώσπου βλέπει και τον Νίκο να πηδάει μια ξανθιά γκομενάρα, που όμοια της δεν είχε ξαναδεί.
- "Πω ρε μεγάλε, που την πέτυχες αυτή; Δεν έχω ξαναδεί πιο ωραία γκόμενα!"
Και πετάγεται η ξανθιά:
- "Άσε μεγάλε, πάτησα την μαγική μπανανόφλουδα...!"

Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2007

Ανέκδοτο

Ναυαγούν σ'ένα ξερονήσι ένας Γερμανός, ένας Γάλλος κι ένας Πόντιος. Ως εκ φύσεως πιο οργανωτικός, ο Γερμανός αναλαμβάνει να καταστρώσει ένα σχέδιο για να σωθούν. Προσπαθεί λοιπόν με σπαστά αγγλικά να συνεννοηθεί με τους άλλους. - First we gather things. I bring water. You, λέει του Γάλλου, food. Ok? - Ok. Γυρνάει και στον Πόντιο - You supplies. Ok? - Ok. - We meet here twelve o'clock tomorrow. Φεύγουν λοιπόν προς διαφορετικές κατευθύνσεις για να βρει ο καθένας ό,τι είχε αναλάβει. Την άλλη μέρα κατά τις 11.30 φτάνει ο Γερμανός στο προσυμφωνημένο σημείο με φλασκιά γεμάτα γλυκό νερό, και ύστερα από 5-10 λεπτά και ο Γάλλος με φρούτα καρπούς και φέτες κρέας. Περιμένουν λοιπόν τον Πόντιο, ο οποίος δεν έχει φανεί, με κάποια ανησυχία. Φτάνει 12 παρά δέκα, παρά 5, παρά 3, πουθενά! Ώσπου στις 12 ακριβώς πετάγεται πίσω από έναν θάμνο με τα χέρια προτεταμένα και φωνάζει: " Σαπλάιζ!!!"

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2007

Το φραπεδάκι

Και όμως υπήρχε από την αρχαιότητα όπως αποδεικνύεται από το αρχαίο αγγείο...;-ρ Α, και ο μέσος χρόνος διάρκειας ενός σωστού φραπέ είναι 93 λεπτά!!! ...εντάξει, και 6€!

Ενδιαφέρον άρθρο από την εφημερίδα Πελοπόννησο

Σάββατο 3 Μαρτίου 2007

Καλή αρχή!!!

Αυτό είναι το πρώτο Post! Θα δείξει αν θα υπάρξουν επόμενα...